خبرطلایی :با توجه به رفتارهای مختلفی که می‌توانند به عنوان انحراف پلیس طبقه‌بندی شوند، مدیران اجرای قانون باید اقداماتی انجام دهند تا بهبود حرفه‌ای‌گری در اداره پلیس، تقویت صداقت و بهبود مدیریت نظارتی صورت پذیرد. زیرا اول اینکه ماموران اجرایی قانون باید با ترسیم استانداردهای اخلاقی و فعالیت‌های حرفه‌ای در رویه‌ها، شیوه¬ نامه¬های سیاست‌گذاری، قوانین و مقررات و دستورالعمل¬های عملیاتی اداره و با به‌کارگیری آن‌ها در تمامی برنامه درسی از جمله در تمامی آموزش‌های ضمن خدمت، ارزشمند بودن و مرتبط بودن آن‌ها را به روشنی تبیین کنند.
نظارت پیش از استخدام باید شامل آزمون کامل تاریخچه رفتاری و روانشناسی متقاضیان کار در اداره پلیس باشد. همانطور که اشاره شد، مطالعات نشان داده‌اند که سابقه‌ وقایع انضباطی در مدرسه یا در مشاغل قبلی، بازداشت برای اعمال مجرمانه (حتی بازداشتی که منجر به محکومیت نشده است) و تخلفات مکرر رانندگی نشانه‌هایی از رفتار منحرف و سوءرفتار در آینده هستند. مکانیسم‌های نظارت روانشناسی و شخصیتی می‌توانند با بررسی شاخص‌ها و معیارهایی که مشخص شده است که با اخراج یا سوءرفتار در آینده همبستگی دارند، به طور کارآمدی متقاضیان را برگزینند. ادارات باید این ملاحظه را در نظر بگیرند که از پتانسیل تست‌های نظارت بر شخصیت استفاده کنند تا افرادی که به طور بالقوه مسئله ‌ساز هستند را حذف کنند و کاندیداهایی که احتمالا برای مشاغل پلیسی مفید خواهند بود را جذب کنند. زمانی که نشانه‌هایی در حین فرآیند نظارت روانشناسی آشکار شده‌اند که نیازمند آنالیز بیشتر هستند، توصیه می‌شود که مصاحبه‌های بیشتری به طور مستقل با حداقل دو روانشناس انجام شود و اینکه توافقی عمومی به وجود آید مبنی بر این که این فرد برای استخدام یا ابقا توصیه می‌شود. علاوه بر این، باید در طول فرآیندهای نظارت بر سابقه فرد، به عملیاتی مثبت همانند مشارکت در برنامه‌های اجتماعی و فعالیت‌های داوطلبانه توجه بیشتری شود.
حوادث انضباطی و ارزیابی‌های عملکردی در طول دوره آکادمی پلیس و دوره آموزش میدانی/کار آزمایشی باید به طور دقیقی مورد بررسی قرار گیرد و تلاش‌هایی انجام شود تا اعمال منفی کارکنانی که مرتبا مشکل‌آفرین هستند مستندسازی شوند، با این هدف بالقوه که خاطیان همیشگی در اولین فرصت اخراج شوند و منتظر حادثه جدی‌تر یا مجرمانه‌ای نمانند. علاوه بر این، اگر آن‌ها این کار را هم‌اکنون انجام نمی‌دهند، ادارات پلیس باید به طور جدی ضروری بودن 2-4 سال آموزش دانشگاهی پیش از استخدام را مورد توجه قرار دهند. به کرات نشان داده شده است که این امر با عملکرد بهتر و رفتار مسئله ‌ساز کمتر همبستگی دارد.
ناظران مجری قانون باید آموزش رهبری فراگیر دریافت کنند که از تصمیم‌سازی قدرتمند و مستندسازی روتین سوءرفتار و دیگر فعالیت‌های نامناسب توسط کارکنان پلیس حمایت ‌کند. علاوه بر این، مدیران اداره باید از فرآیندهای ارزیابی عملکردی سالانه و ماهانه برای فراهم‌سازی آموزش، تربیت و گفتمان اصلاحی برای کارکنان تحت مدیریت خود استفاده کنند. تمامی حوادث منفی باید بی‌درنگ مورد رسیدگی قرار گیرند و آموزش سازنده باید فراهم شود ولی اگر موثر نباشد، اداره باید تلاش کند تا شروع کند به اخراج متخلفان مکرر در اولین مراحل شغل افسری. اگر هم‌اکنون مکانیسمی در کار نیست، باید یک مکانیسم مداخله اولیه برای نظارت فعال بر کارکنان به ظاهر مسئله ‌ساز به کار گرفته شود و فرصت‌هایی برای مشاوره و تقویت شخصیت فراهم شود. از سوی دیگر، اداره باید یک سیستم ارتقای شغلی و پاداش‌دهی شفاف برای کارکنانی داشته باشد که عملکردی نمونه داشته‌اند و برای کسانی که به طور فعال سوءرفتارهای جدی و انحراف همکارانشان را گزارش می‌کنند. علاوه بر این، هر عملی که بتواند منجر شود به تخلفات مجرمانه بالقوه باید برای راهنمایی و تحقیقات رسمی به دفتر پیگیری بازرسی ارجاع داده شود. این امر باعث حذف اتهام‌های مربوط به برخوردهای سلیقه‌ای، پوشاندن مسئله یا تضاد منافع خواهد شد.
در تلاشی برای پیشگیری از انحراف در پایگاه‌های پلیس که نشان داده شده است که بیشتر در معرض رفتار منفی توسط کارکنان مجری قانون هستند، بازدیدکنندگان نظارتی باید مرتب به مدیران میانی و بالایی از سوی اداره مرکزی و فرماندهی‌های منطقه‌ای در تمامی ساعات روز سر بزنند. بررسی امور داخلی باید به شکل موثری انجام شود تا تحقیقاتی در مورد اظهارات در مورد سوءرفتارهای خاص انجام شود. کنترل و فرماندهی نیز می‌توانند با کاهش نسبت افسر به ناظر تقویت شود. باید چیزی بیشتر از هشت افسری همسانه‌پوش با مسئولیت گشت یا مسئولیت‌های مدیریتی یا چهار افسر یا کارآگاه به ازای هر ناظر مسئول مدیریت کارکنان تحت پوشش یا کسانی که لباس غیرنظامی دارند، وجود نداشته باشد.
مدیران پلیس باید به پاداش‌دهی به کسانی که اطلاعاتی در مورد افسران دارای سوءرفتار و افسران پلیس بدزبان ارائه می‌کنند و کسانی که به طور مقتضی در این بررسی‌ها همکاری نمی‌کنند را مجازات کنند. مدیران پلیسی که از رفتار غیرقابل‌پذیرش چشم‌پوشی کرده‌اند باید مسئول شناخته شوند و برخوردهای انضباطی مناسب با آن ها در نظر گرفته شود. علاوه بر این، تمامی ادارات پلیس باید تست‌های مواد مخدر و صداقت کارکنان را با روالی اتفاقی انجام دهند تا سازگاری با قوانین مجرمانه و رویه‌های اداره را تضمین کنند و توجه مضاعفی به پتانسیل سوءمصرف داروهای تجویزی داشته باشند.
درنهایت، مجریان پلیس باید در حفظ استانداردهای بالای حرفه‌ای در تمامی سازمان‌ها مایه‌ی غرور باشند و اجازه دهند که شفافیت، بالاترین سطوح اعتماد شهروندان را تضمین کند.

دکتر غلامحسین بیابانی دانشیار گروه کشف جرایم دانشگاه علوم انتظامی امین