رییس مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری گفت: ریشه حماسه هایی که امروز خلق می شود بیش از آن که بر پایه حکمت، باور و معجزه باشد بر مبنای جادوگری است.

به گزارش خبرنگار خبرطلایی علیرضا قزوه، رییس مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری امروز در نشست خبری نخستین جایزه داستان های حماسی که در خبرگزاری تسنیم برگزار شد، گفت: فعالیت هایی که در راستای هویت ملی ما باشد باید حمایت شود. در حوزه هنری بیش از همه راجع به هنر انقلاب کار می کنیم، هنر و ادبیات انقلاب جدا از پشتوانه حماسی، تاریخی و فرهنگی ایران نیست. اگر شاعران انقلاب در یک برهه دچار تفسیرهای شتاب زده شده اند ممکن است فکر کرده باشند ادبیات انقلاب چیزی جدا از تلاش های حافظ، سعدی، فردوسی و بیدل است در صورتی که اینطور نیست.

قزوه با بیان اینکه در 4 دهه انقلاب آثار خوبی تولید شده است، عنوان کرد: شعر انقلاب معلمانی دارد که در تمام سبک های ادبی حضور دارند. شعر انقلاب ریشه هایی دارد، ریشه های اصلی آن فردوسی، حافظ و سعدی است. ما 4-5 سبک داریم، سبک خراسانی که فردوسی متعلق به آن است، سبک عراقی، سبک هندی و سبک بازگشت. در تمام این دوران با آثاری مواجه می شویم که فاخر و به یاد ماندنی هستند و گذشته خود را فراموش نکردند. صائب تبریزی هرگز نگفته سعدی را الگو قرار نداده و یا مولانا هرگز نگفته که از پی سنایی نیامده است.

وی اظهار داشت: شعر انقلاب معلمانی داشته که معلمان آنها را شاعران خراسانی بودند. شاعرانی همچون نیما، اخوان ثالث، سهراب سپهری، شاملو و برخی از شعرهای فروغ پیش روی ماست که شعر انقلاب از آنها هم بهره برده است. شعر انقلاب با داشتن این معلمان بضاعتی زیاد دارد و همچون آبی است که خودش را باید به دریاچه بریزد.

مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری با اشاره به اینکه امروز داشته هایمان در ادبیات زیاد است، بیان کرد: در حوزه شعر، داستان و خاطره سبک انقلاب اسلامی ایجاد شد. امروز محتوا موجود است و ما به دنبال ضعف می گردیم. بازگشت به گذشته و رجوع به فردوسی باید در دستور کار ما باشد. فردوسی مانند درخت 1100 ساله ای است که هنوز میوه های نو می دهد، میوه هایی که شیرین ترین و آبدارترین است.

قزوه خاطرنشان کرد: به جای اینکه بازگشت درستی به ادبیات خود داشته باشیم چشم و گوش بسته به دنبال چیزی هستیم که غرب به ما می دهد. منکر حماسه های غرب نیستیم، غرب حماسه های خوبی داشته است اما ما نیز پا به پای آنها بودیم و حتی در گذشته از آنها رشیدتر بودیم. اگر نگویم ابوالقاسم فردوسی بالاترین است قطعا باید گفت یکی از بالاترین هاست. امروز وقتی نگاه می کنیم در حماسه چیزی در حال خلق شدن است که همان هری پاترهاست و مبنا و ریشه اش بیش از آنکه بر پایه باورها، حکمت و معجزه باشد بر مبنای جادوگری است. شاهنامه درس های مختلفی برای تمام مقاطع زندگی ما دارد حتی درس هایی برای دیپلماسی و وزرای ما دارد. این درس ها باید بازیابی شود و در بازار و فرهنگ و سیاست مورد استفاده قرار گیرد.