فضای حاکم بر روایتگری سریال برپایه اصل ” واقعیت درخدمت تخیل است ، نه تخیل در خدمت واقعیت !
خبرطلایی :سریال سرجوخه تا اینجا روایت ، از حیث موضوع ، کشش و کشمکش ،کوشش و خوانش در طرح آسیب های پر لایه اجتماعی ، ریز ودرشت های موضوعات تبدیل شده به معضلات جامعه گزینشی هوشمندانه داشته و موفق بوده است . جذابیت واقعی سریال بر می گردد به روایتی مهیج وپرتعلیق ، عینیت سازیهای منطقی از ذهنیت سازی در قصه ای که دستمایه تولید قرار گرفته است ، چرا که مخاطب در طول روایت با روند تداخلی موقعیت ها ، پرهیز از روایت خطی ، خرده حکایت ها ، روایتی مدرن در قاب بندی های شیک ، خلق موقیت های بدور از کلیشه وشعاری ، ، چیدمان درست و متقاعد کننده مواجه است نه صرفاً با یک کار امنیتی سیاسی ، اجتماعی ، که این ویژه گی ها جذابیت و کشش کار را دوچندان می نماید.
از دیگر موارد قابل تعمق سریال ، روایت گری بسیاری از دغدغه‌های مهم امروزه روز جامعه در مسائل اجتماعی ، خانوادگی ازجمله ” چشم هم چشمی ، اینفلوئنسرها ( فالور ها ) در فضای مجازی ووو می باشد که مطرح می‌شود و بسیاری از آنها تا کنون در غفلت های مدیریتی تلویزیون دراماتیزه نشده است. اکنون سریال سرجوخه بخش مهمی از موفقیت خود را مدیون انتخاب درست سوژه است .
بدنه اصلی این سریال، برپایه اصل تخیل در خدمت واقیت است نه واقعیت در خدمت تخیل …. .
سرجوخه برخلاف برخی مجموعه‌های امنیتی که نقطه روایت انها صرفا پرداختن به ماموریت و نقش‌های امنیتی‌ها بوده اینجا کاراکترها ، جایگاه اجتماعی خود را حفظ کرده وبنوعی زندگی شان را بازی می کنند و سریال در اوج آرامش در کنار زندگی جاری مردم به ماموریت نیروهای امنیتی پرداخته است . وجه بارز تفاوت سرجوخه با سریالهای امنیتی که تاکنون دیده ایم روح زندگی و حس زندگی است که احساسات مخاطب را به شدت درگیر خود کرده است .در سریال سرجوخه ما قالبا با شخصیت‌هایی از جنسیت های مختلف جامعه روبرو هستیم مباحث و معضلات اجتماعی در روند داستان قطره چکانی می شود. و البته در کنار آن بحث آموزش همگانی و توجه دادن ها خوب روایت می گردد. اعتماد ، غفلت ، پیمودن راه صد ساله به یک شبی ، آرزو های گل درشت ، عدم حفظ گفتار در مکانهای عمومی ، استقبال بی چون وچرا از انواع آسیب های اجتماعی ووو ازجمله نکته های قابل توجه ای است که در سریال بایدها و نباید های آن تذکر داده می شود .
سرجوخه از دو شخصیت اصلی در دو طبقه مختلف اجتماعی برخوردار است .آندو با وجود اینکه زندگی شان کاملا متفاوت از هم است اما وجه اشتراکات مناسبی دارند. یکی از آنها اراذل و اوباش است و از کف خیابان برمی‌خیزد و دیگری شاخ اینستاگرامی ، و این موقعیت در شخصیت ، روایت را پر کشش و نفس گیر کرده ودر جاهایی هم به خط قرمز رسانده است .سریال سرجوخه چه به لحاظ قصه ، چه روایت و ساختار، فضایی نویی دارد و کار جذاب و قابل تعمق است. وتلنگریست برای مدیران دچار اشکال مدیریتی تلویزیون که خیلی سال است در فضای اینچنینی سیر نکرده بودند و در تولیدات خود بدنبال علت سوراخ لایه ازون بودند .اما صورت مساله را نمی‌توان پاک کرد. پرداختن به یک نمونه از خروار شاخ مجازی در سریال سرجوخه قضاوت در مورد این فضا نیست . اینکه فردا روزی قلم بدستان ، سریع القلم و کثیرالحکم بنگارند… آهای ….هیچ خبری نیست سرجوخه اصلاً به سمت قضاوت نرفته یا اینکه بخواهد بگوید فضای مجازی خوب است یا بد وووو تکلیفش با خود وفصای مجازی روشن است ، بیراهه نرویم، همه ما از آسیب‌ها ، معایب و محاسن ریز ودرشت این فضا آشنا هستیم .رسالت هنری سرجوخه دراین ماموریت روایتگری در موضوع ، پرداختن به هر دو جنبه این فضا ست . به طوری که شاخک های مخاطب را فعال خواهد کرد ، زیرا من به عنوان نگارنده متن و تیم تولید و تهیه سریال تلاش کرده‌ایم به گونه‌ای حرف بزنیم که خود را سانسور نکنیم و با مخاطب روراست باشیم. حقیقت این است که نمی‌توان کتمان کرد در وضعیت فعلی جامعه، فضای مجازی و اینفلوئنسرها به یکی از ارکان مهم زندگی مردم تبدیل و عملا رها شده‌اند ….و نمی‌توان با نفی آن ” صورت مساله را پاک کرد.در خاتمه اگر بخواهیم نادیده بگیریم ترسیم کاریکاتوری وتیپیکال شخصیت های امنیتی سریال را ، یا تبعیت ازتمهیدات گل درشت و آشنای سینمای هالیوودی را، واینکه بسیاری از حوادث سریال در عملیات ها بشدت از عنصر تصادف رنج می برند وووسریال از یکسری رفتار و منش در برابر موقعیت ها براساس سنجه های شخصیت پردازانه برخوردار و با اقناع سازی مخاطبان در ارایه،ساحت عاطفی پالایش درست دربیان و روایت و شخصیت پردازی ، صعود وفرود ،بیانی موجز ،ترسیم مناسب موقعیتی و شخصیتی کارنامه درخشانی از خود بجای گذاشته است .

حمید اندرزچمنی