دو اثر متفاوت که به تازگی از پخششان میگذرد سریالهای “صفر بیست و یک” و “دوپینگ” بودند که یک کمدی کاملاً متفاوت را به نمایش میگذاشتند.

به گزارش خبرطلایی به نقل از پایگاه خبری فانوس راه،از نقاط قوت ایندو مجموعه میتوان به طراحی لباس شاد و رنگارنگ،طراحی صحنۀ مدرن و متفاوت را نام برد اما آنچه ایندو سریال را نسبت به سایر سریال های طنز متمایز میکند نوع طنزی است که ارائه میدهند‌.

همچنین بروز بودن و جوانپسند بودن را هم نباید از قلم انداخت چرا که از بس جوانان و نوجوانان ما مخاطبان فیلم ها و سریال هــای رکــیــک و لــمپـن و مـبـتـذل قــرار گــرفتند امثال اینها راه درروهایی به سمت هوایی تازه در دنیای کمدی ایران هستند و میشود از ایندو مجموعه سرنخ هایی به سوی «کمدی حقیقی» یافت و پیگرفت.

بیایید قبل از ادامه دادن یک تعریف برای “طنز” و “کمدی” ارائه بدهیم:

طنز: فیلم سینمایی یا سریال طنز آن اثری است که تنها به نیت خنداندن مخاطب تولید و صرفاً هیچ هدف عمیق دیگری را دنبال نمیکند و حتی به سمت ابتذال و فاقد محتوا بودن هم میرود حتی اگر طومار طومار برایش آسمان ریسمان ببافند ؛ یعنی اوج هجو بودن، ابتذال و شوخی های رکیک را به اسم اثری که از زبان مردم است ارائه دهند. که همان «ابتذال» است.

کمدی: فیلم سینمایی یا سریال کمدی آن اثری است که میخواهد مطلبی را با مقاصد پاک هنری برای مخاطب خود ارائه دهد و شوخی ها میتواند بخش های مفرح از یک داستان درام ، خانوادگی ،عاشقانه باشد. که همان «کمدی حقیقی» است.

ولی با این وجود در ایران تنها نوعی طنز سخیف و ابتذال با تعاریف فوق شناخته و متاسفانه به مرور تبدیل به عادت مخاطب شده است.

سریال ها و مجموعه های نمایشی که بعضاً از تلویزیون پخش میشود نیز از همین جنس است که یا مانند “سه دنگ سه دنگ” ، “عید امسال” و ” خوش نشین ها” هستند یا مانند “پاورچین” ، “جایزه بزرگ” ، “درحاشیه۱و۲” و “هیولا” هستند که هر دو گروه یک درونمایه را به نمایش میگذارند که همان طنز بی هدف سخیف است هر چند به نام ها و اهداف گوناگون مزیّن گردد لاکن همانقدر تهی است. البته نباید طنز های سخیف و مبتذل آیتمی را از قلم انداخت.

فـیـلـم هــای سـیـنـمـایــی هــم هـمـیـنـطـور از “خـروس جنگی” و “خالتور” گرفته تا “خوب،بد،جلف۱و۲” ، “تگزاس۱و۲” ، “مطرب” ، “هزارپا” و … هـمـه نـه تـنـهـا مـسـخـره بـازی ای میان تهی است بلکه به سمت ابتذال و شوخی های رکیک رفته و کاملاً از جرگه هنر خارج شده است و به سختی میتوان اثری از ردپای هنر را درون تماما آنها یافت؛فرقی نمیکند طنز های مزخرف دهه هشتاد باشد یا مسخره بازی های سخیف و واهی دهه نودی که به سمت جوّی قبیح و مبتذل رفته است،همه از یک قماشند.

امّـا مـتـقـابـلـاً درسـیـنـمـا هـای سـایــر کـشـورهـا ایـن چـنـیـن نـیـسـت زیـرا کـه آنـچـه لـایـق مـخـاطبان است فیلمهایی نظیر KnivesOut” چـاقـوهـای بـرهـنـه” از هـالـیـوود و Emma” اِمــا” از سـیـنـمـای انـگـلـیــس در ژانــر کــمــدی خـانـوادگی ،The Grand Budapest Hotel” هتل بزرگ بوداپست” از سـیـنـمـای انـگـلـیـس و The One and Only Ivan” ایوان منحصر به فرد” از هالیوود در ژانر کمدی درام ، میباشد.

آنچه پیام این متن است، این است که امثال عوامل مجموعۀ صفربیست و یک ، “سیدجوادرضویان” و “سیامک انصاری” (کارگردان) ، “شـبـنـم وثـوقـی” و”هـدی ایـزدی”(نـویـسـنـدگـان) وعوامل مجموعۀ دوپینگ “رضامقصودی”(نویسنده وکارگردان) راه خودشان را همینطور ادامه بدهند یعنی “کمدی حقیقی” بسازند و راه خود را از سردمداران طنز سخیفِ مبتذل جداکنند و ما را به سمت سینما وسریال سازی ای شبیه موارد مثال زدۀ فوق از سینماهای هالیوود و انگلیس ببرند حتی اگر مجبور به تقلید بشوند چراکه پست ترین تقلید از سینما های انگلیس و هالیوود به تقلید از کشورکی بی هویت مثل “ترکیه” می ارزد./حیران