- ۲۸ مهر ۱۳۹۶
- کد خبر 5829
true
false
true
false
false
false
false
false
true
خبر طلایی:داستان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در کشور مثنوی هفتاد من است که به راحتی نمیتوان از کنارش گذشت، از کمبود بودجه و اعتبار گرفته تا تخریب بناهای تاریخی، مشکلات و همچنین بیانضباطیهای مالی در این سازمان که موجب شده است تا سازمان مذکور کارکرد موثری نداشته باشد و نتواند نقشی موثر در جذب گردشگر و سرمایهگذار ایفا کند، در واقع بیشتر شبیه ویترینی است که آمده تا عریضه خالی نباشد. البته اینها تنها بخشی از مشکلات این سازمان است و اگر بخواهیم مشکلات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را در مازندران رصد کنیم به مسائل و مشکلات بیشتری برمیخوریم که کتابی با تعداد صفحاتی بیشتر از شاهنامه خواهیم داشت. به همین دلیل در این نوشتار قصد نداریم به این موضوع بپردازیم، بلکه موضوع از این قرار است در این وضع اسفبار گویا علی اصغر مونسان معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری لازم دید تا تغییراتی را در مدیریت استانها ایجاد کند و طبیعی است تغییر و تحول بر اساس ضرورت ایجاد هماهنگی مسئولان با هم انکارناپذیر است. اما در این بین شنیده میشود سیفا… فرزانه گزینهای است که از سوی معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای مازندران مطرح شد. از آنجا که رسیدن به توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور هر کدام به فهم مشترکی از عملکرد سه بخش این سازمان و هماهنگی با دولت نیاز است، با انتخاب این گزینه به نظر میرسد در آیندهای نه چندان دور فتنهای در مازندران برانگیخته خواهد شد. سیف الله فرزانه که از نیروهای منسوب دولت گذشته و البته از نزدیکان احمد ناطق نوری است در دولت احمدی نژاد مدیرکل میراث فرهنگی استان و البته فرمانداری را در کارنامه دارد و حداقل میتوان گفت نزد فعالان میراث فرهنگی و گردشگری استان چندان خوشنام نیست. او که متاسفانه به شعارزدگی و طرح هزاران ادعاهای بیاساس در حوزه تاریخی در سالهای مدیریت خود در میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهره است، در دوره مدیریتش چیزی جز واگذاریهای غیرمسئولانه و استفاده از رانتهای غیرکارشناسانه برای واگذاری بناهای تاریخی و گردشگری به مجموعههای غیرتخصصی و تبدیل کاربریهای فرهنگی به مکان چایخوری و کشیدن قلیان به ارث نگذاشت و حاصلی جز تخریب و خودبزرگ بینی بیحاصل در دوران مدیریتش در مازندران دیده نمیشود.
حال سوال آنجاست چرا مونسان به این نتیجه رسید این شخص میتواند مازندران را از این ویرانی فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که نه از هنرمندش حمایت میشود و نه از هنرش و هر روز شاهد تخریب بناهای تاریخی به دلیل سوء مدیریت و فقدان بودجه هستیم نجات دهد؟ گویا جناب مونسان فکر میکنند اکنون در دوران هشت ساله مدیریت احمدینژاد قرار داریم و باید از مدیران ایشان برای مسئولیتهای استانهای حساس و تاثیرگذاری نظیر مازندران در میراث فرهنگی، صنعت گردشگری و صنایع دستی استفاده کند و اگر اینکار را انجام ندهد احمدینژاد دلخور خواهد شد، حتی بعید نیست که برای این انتصاب و البته انتصابهای دیگر از ایشان کسب اجازه کرده باشد تا خدای نکرده رئیسجمهور سابق حکم عزل ایشان را صادر نکند! جناب مونسان مردم از بیتدبیری خسته شدند که به جناب روحانی رای دادند تا کشور به توسعه، فضای باز سیاسی، رونق اقتصادی و گردشگری برسد. مردم از شعار و افراطگری خسته شدند، اما انگار تنها رئیسجمهور عوض شده است و مسئولان سابق باید باقی بمانند. اگر اینطور است باید از مسئولانی نظیر مونسان بپرسیم مردم برای چه شعار به عقب بر نمیگردیم را در انتخابات تَکرار کردند و با صلابت و غرور به روحانی رای دادند. امیدواریم معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از این اشتباه خود دست بردارد.
false
false
false
false