این استاد دانشگاه و فعال فرهنگی در گفت وگو با خبرنگار دبیرخانه نخستین جشنواره محصولات فرهنگی فیروزه درباره آثار ارائه شده به دبیرخانه جشنواره اظهارکرد: آن چیزی که در مرحله نهایی مورد داوری قرار گرفت قطعا نشان دهنده ظرفیت، توان و کارنامه سازمان نیست. چرا که من معتقدم یکی از وجوه برجسته فعالیت های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران که از نقاط درخشان کارنامه سازمان محسوب می شود، تولید محصولات است.

وی ادامه داد: ما کارهای بسیار درخشانی در این عرصه از سازمان فرهنگی هنری شهر تهران دیده ایم که الان در مرحله داوری به هر دلیلی حضورندارند. اینها باعث شده که ما نتوانیم ادعا کنیم که کل کارنامه تولید سازمان را در این جشنواره بررسی کرده ایم و طبیعی است که در این شرایط داوری بر اساس محصولات موجود در مرحله آخر صورت گرفته است. بنابراین نمی شود ادعا کرد محصولاتی که الان انتخاب می شود لزوما برترین محصولات تولید شده در کل سازمان است.

زائری در پاسخ به اینکه جای چه محصولاتی در مارکتینگ محصولات فرهنگی کشور خالی است، گفت: یک ویژگی در سازمان داریم و آن تعریف ماموریت هاست. به طور طبیعی محصولی که در راستای یک بخش از سازمان عرضه شده باشه خیلی قابل مطالعه است اما نکته مهم تر اینجاد تعامل بین مخاطب و محصول است. ممکن است کارهایی داشته باشیم که به جهت کیفی بسیار قابل تحسین باشد اما وقتی در ظرف سازمان و ماموریت های سازمان بررسی می کنیم آنجا طبیعتا باید با دقت بیشتری به سمت موضوع رفت.

زائری با اشاره به محصولات فرهنگی که ممکن است مورد بی توجهی واقع شده باشد، گفت: ما کلا در حوزه اوقات فراغت و به طور خاص در تولید اسباب بازی با نیاز جامعه فاصله داریم، البته در دیگر محصولات هم این مشکل وجود دارد و ما همچنان در آثار حجمی و کارهای گرافیکی مسائلی را داریم اما در حوزه اسباب بازی این نیاز خیلی برجسته تر و محسوس تر است.

وی درباره اینکه آیا نیازی به حمایت دولت از تولید محصولات فرهنگی وجود دارد یا خیر، گفت: در اینکه این تولیدات باید در یک سازوکار و فرآیند غیر دولتی عرضه و بازاریابی شوند، شک ندارم اما معتقدم نهادهای بالادستی و حاکمیتی یکی در حوزه پژوهش و مطالعه و دوم اینکه در حوزه معرفی و تبلیغ می توانند کمک کنند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: اینکه مستقیما نهادهای حاکمیتی بیایند و یک محصول را بخرند و هدیه کنند، کمک است اما در دراز مدت اثر تخریبی دارد. به نظرم این نهاد ها مانند صدا وسیما ، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و … باید بیایند و مسیر تولید و نیاز محصولات فرهنگی را معرفی کنند و به نظرم این کار حمایت بیشتری است. به عنوان مثال اگر یک تولید کننده خلاقی داریم بهتر است فرهنگسرا ها برای ایجاد دسترسی و ارتباط این فرد با مخاطبانش همراهی کنند و این بهترین حمایت است.

زائری همچنببن در بخش دیگری از گفت وگو خود با دبیرخانه جشنواره فیروزه درباره راهکارهای جلوگیری از کپی برداری ایده ها نیز اظهارکرد: این مشکل به شکل کلان در کل کشور و در عرصه های مختلف وجود دارد. الحمدالله در سال های اخیر ما یک مقداری در این زمینه رشد داشتیم و حساسیت توجه هم نسبت به کپی رایت بیشتر شده است. نهادهای حقوقی هم برای ثبت ایده، مراقبت از آن و رسیدگی حقوقی وضعیت بهتری دارند.

وی درباره عملکرد سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران از بدو تاسیس تاکنون نیز گفت: درنهادها و سیستم هایی که به طورطبیعی تغییر مدیریت دارند، لاجرم افت و خیر وفراز و نشیب زیاد است لذا نمی شود با یک داوری مطلق و یکپارچه درباره آن قضاوت کرد. به نظرم سازمان در یک دوره هایی خیلی به اهداف خود نزدیک شده و در یک دوره هایی نیز به دلایلی از آن دور شده است.

وی ادامه داد: در دوره هایی تصمیم های مدیریتی در سطوح مختلف باعث شده گاهی سازمان از هدف و برنامه اصلی خود دور شود. اما قطعا نقاط قابل افتخار و اوج قابل توجهی در کارنامه سازمان هست.
زائری با بیان اینکه قواعد بازی در تولید محصولات فرهنگی را باید رعایت کرد، ادامه داد: هر کار یک تهیه کننده و مصرف کننده دارد و در این میان هرچه قواعد و اصول حرفه ای آن درست تر رعایت شود موفق تر خواهد بود. به هیچ وجه نباید روی حمایت های سازمانی تمرکز کرد، این حمایت ها همان قدر که می تواند امید بخش باشد اما در دراز مدت به هیچ عنوان امکان بقا ایجاد نمی کند.

انتهای پیام