خبرطلایی؛اینکه برنامه ها و اقدامات موسوم به هفته کارگر در کشور ما تا چه اندازه پرده از دردهای زیاد جامعه کارگری این قشر زحمتکش و خدوم و بی ادعای جامعه ایران بر می دارد و اینکه فعالیتهای این هفته تا چه اندازه محرک اجرایی شدن تدابیر موثر برای حل مشکلات کارگران است، از جمله پرسشهای بنیادی است که نباید به سادگی از آن گذشت.

شعار و ادعای حمایت از کارگران در همه جای دنیا زیاد شنیده می شود اما به جز کشورهایی که از اقتصاد مناسبی برخوردارند و در آن کشورها تشکل های صنفی قوی و توانمند و پاسخگو در زمینه های متنوع حقوق کار وکارگری فعال هستند بقیه جوامع هم چنان صحنه لگد مال شدن راحت و بی دردسر حقوق کارگران است چرا که تا تشکل های قوی مستقل حضور نداشته باشند گفت گوهای سه جانبه دولت،کارگر و کارفرما در همه امور عرصه کار به صورت واقعی انجام نمی شود و مطالبه حقوق نیز سازمان یافته نیست و ارعاب و ساکت کردن مطالبات قانونی فعالان عرصه کار خیلی سخت نیست.

متاسفانه در مناسبات اقتصادی حاکم بر اکثر کشورها، ضعفا و قشر زحمتکش مجبور به پذیرش دیدگاه های طرف های قوی تر می شوند و ناچارند در خیلی از موارد برای حفظ حداقل های موجود از بسیاری از مطالبات بر حق خود چشم پوشی کنند.

دراین ایام ،دو مناسبت مربوط به کارگران فرصت مغتنمی محسوب میشود که گروههای مختلف به بیان ابعاد مختلف دستاوردها و چالشهای عرصه کار بپردازند. اولین مناسبت روز 28 آوریل/ نهم اردیبهشت روز جهانی ایمنی و سلامت در کار بود که آخرهفته قبل بدون هر گونه بازتاب قابل توجه در کشور ما سپری شد حال آنکه در سطح جهانی تحرکات زیادی در این مورد انجام پذیرفت و خود سازمان بین المللی کار نیز گزارشات جالبی در این مورد منعکس کرد  و مناسبت دوم اول می / 11 اردیبهشت است که در سطح جهانی با عنوان روز می یا روز کارگر یا روز بین المللی کارگران نیز شناخته می شود . البته این روز قدمتی تاریخی بیش از یک قرن دارد،اما با این حال در برخی کشورها این روز با همین عناوین در مقررات داخلی آنها نیز مورد نظر قرار گرفته است. در سازمان بین المللی کار یا مجمع عمومی ملل متحد چنین روزی در تقویم بین المللی آن درج نشده است فلذا برنامه خاصی از سوی سازمان ملل در این روز اجرایی نمی شود اگرچه در تقویم ملل متحد در طول سال چندین مناسبت مربوط به کارگران گرامی داشته می شود.

خوب است به بهانه مناسبت های یاد شده قدری آگاهی ها و تاملات خود در زمینه ارتقای حقوق کار را توسعه دهیم و به عواملی که باعث می شوند عرصه حقوق کار با انواع چالشها همراه شود بیشتر فکر کرده وکمک دهیم تا این عوامل مرتفع شوند.

در کشاکش زندگی تجمل گرای کنونی بسیاری از ما اصلا کارگران زحمتکش جامعه را نمی بینیم و متوجه نیستیم که علیرغم همه سختی ها آنها از چه مناعت طبع و آرامش وجدانی برخوردارند . حقوق آنها را رعایت کنیم!